Zon op het bordje

Lanzarote is geweldig. Je kunt er zelfs tijdens workshops traditionele gerechten bereiden, waaronder mojo rojo, een rode paprikasaus.

Benito is de beroerdste niet. Toen zijn ouders hem en zijn zusjes uitnodigden om de jaarwisseling te vieren op Lanzarote, zei hij onmiddellijk ja. Ik kwam daar onlangs deze hartelijke familie tegen in het Casa Museo Monumento al Campesino, het museum ter ere van de tradities van het Canarische eiland. Het is een interessante plek: je kunt er tijdens workshops traditionele gerechten bereiden, waaronder mojo rojo, een rode paprikasaus die er in vrijwel elk restaurant op het menu staat.

Dus bond Benito (driedagenbaardje en bermuda) het zwarte schortje voor dat zijn blote kuiten geheel vrij liet en vijzelde op aanwijzingen van de lerares de ingrediënten fijn. Na afloop mochten we proeven.

Mojo is een geweldige en gezonde smaakmaker. Er staan op Lanzarote talloze kant-en-klare varianten in de supermarkten. De bekendste zijn de rojo en de verde, deze groene maak je met koriander en serveer je bij vis.

De herkomst van de saus is een verhaal apart. Tussen 1433 en 1479 voerden de Spanjaarden en de Portugezen strijd om de Canarische eilanden. De mojo zou afkomstig zijn uit Portugal, maar aangezien Lanzarote vlak bij Marokko ligt, zijn er ook raakvlakken met die keuken.

Tijdens de workshop gebruikten we een vijzel en namen we paprikapoeder. Een keukenmachine of een hakmes volstaan ook. Ik nam geroosterde paprika’s in plaats van poeder: dan krijg je een minder fijne consistentie. Op Lanzarote gebruiken koks kleine gedroogde paprika’s die ze laten wellen.

Ingrediënten voor een potje mojo rojo
2 tenen knoflook, gehakt

Snuf zout

1 afgestreken theel. komijnzaad (of poeder)

½ Spaanse peper, ragfijn gesneden (zonder zaadlijst)

2 geroosterde paprika’s van zaadlijst ontdaan (of 2 uit een pot op water), in stukjes

Scheutje azijn

Flinke scheut olijfolie

 

Voor de papas arrugadas
1 kilo krielaardappelen, ongeschild

2 handen grof zeezout

Doe de ingrediënten in de keukenmachine en maal tot een dikke massa. Voeg naar smaak olijfolie toe. Na bereiding kun je de saus in brandschone potjes enige dagen in de koelkast bewaren. Wel goed afsluiten!

Deze mojo serveer je met papas arrugadas, kleine aardappelen die je in de schil kookt, in een enorme hoeveelheid zout. Na het afgieten schud je ze droog. Door het zout slaat de schil wit uit en wordt rimpelig. Vroeger kookten de eilandbewoners de aardappelen in zeewater, bij gebrek aan schoon leidingwater.

Eet met gebakken vis en zet er eventueel ook een groene mojo naast. Met een kilo aardappelen is er genoeg voor ongeveer vijf personen. Benito schuift graag aan, zei hij nog.

Geen reactie's

Geef een reactie