Dutch baby

Dutch baby, toveren met een eitje

Samen met moeder bekeek Wim het vreemde pakje van papier. Egg powder stond erop. Waar het uit bestond, wisten ze niet, want ze konden geen Engels. Moeder mengde de mysterieuze inhoud met wat water, klopte het op tot het op vanillepudding leek. Dat mengsel zette ze in een pannetje op de kachel. Langzaam veranderde de massa in roerei. ‘Het smaakte hemels’, herinnert Wim zich. ‘Ik had in geen zes maanden een ei geproefd.’

Dat eipoeder maakte deel uit van de producten die in april en mei 1945 door bommenwerpers boven Nederland werden gedropt. Na de verschrikkelijke Hongerwinter was voedsel meer dan welkom, de rantsoenen vonden langzaam hun weg naar de bevolking: ook biscuits, meel, brood, vlees, melkpoeder, zout, suiker, gedroogde soepgroenten en vet. De Tweede Wereldoorlog was eindelijk voorbij.

Ik heb Wim niet gekend. Hij doet zijn relaas op de website van het Verzetsmuseum in Amsterdam. Zijn woorden inspireerden mij wel tot het maken van een bijzonder Amerikaans ei-gerecht, de Dutch baby. Deze gebakken luchtigheid is ook bekend onder andere namen, zoals de Dutch puff, maar ook als een German pancake of zelfs een Bismarck, naar de Duitse staatsman. Het gerecht maakte rond 1900 zijn opmars in de Verenigde Staten.

Dit is niet een gewoon gebakken eitje. Deze baby krijgt in de oven vorm, stijgt tot grote hoogte en zakt na de baktijd als een pudding in elkaar. Dat hoort zo, want de ruimte die dan ontstaat, kun je vullen, bijvoorbeeld met vers fruit. Ik eet hem het liefst naturel. Wat je absoluut nodig hebt, is een gietijzeren (koeken)pan die in de oven past.

Ingrediënten voor een Dutch baby
4 eieren

250 ml melk (meer mag)

flinke snuf kaneel (of wat vanillemerg)

150 g patentbloem

flinke snuf poedersuiker

snuf zout

flinke klont boter

Verwarm de oven voorop 250 graden. Zet je (koeken)pan erin, zodat-ie lekker opwarmt. Pak een kom en klop de eieren los met de melk. Voeg de kaneel toe. Meng de bloem, de suiker en het zout en doe bij het eimengsel. Klop wederom goed.

Laat de boter in de pan smelten. Giet het beslag erbij. Zet de pan gedurende 15 tot 20 minuten in de oven (op 220 graden). Als de Dutch baby goudbruin is, is hij klaar. 

Ik maak er weleens een hartige variatie op, met geraspte kaas. Die noem ik voortaan de Wim, als toepasselijk eerbetoon aan de jongen die 75 jaar geleden zo genoot van het eitje dat uit de hemel was gevallen. Zou je graag je hart willen ophalen aan andere pannekoekachtigen?

Met dank aan Eleni Tzatzalos.

Geen reactie's

Geef een reactie